Veel belangrijker wat er met seksualiteitsproblemen was verwijderd.

En het werd een zeer belangrijke beurt — Vooral voor degenen die op dit moment groeiden en de jaren negentig en nul in de kindertijd of adolescentie vonden.

Ja, wie is dit «SEKS»?!

Er wordt aangenomen dat tijdens de 69 jaar van het socialistische experiment het land alle vormen van seksuele opleiding ontkende behalve «Meisjes bevallen, jongens bevruchten en hoe het te doen — zelf zal het begrijpen, het belangrijkste is dat ze getrouwd zijn».

Tegen en groot, het was zo: seks en alles wat ermee verbonden is, bestond in de USSR als een zwarte markt — Iedereen weet wat het is, maar het is beter niet de moeite waard om over hem te praten. De cultuur van seksueel onderwijs was bijna volledig afwezig.

Het sleutelwoord — «praktisch»: Justitie om te noemen van verschillende pogingen om jonge burgers te brengen voor het leven van jonge burgers.

Poging nummer 1

Toen de USSR alleen verscheen, op de golf van revolutionaire sentimenten, kwam het onderwerp van seksuele opleiding uit de schaduw van sociale taboes.

In de jaren 20 en vroege jaren 30 waren psychologen gewijd aan vele werkwerken met de verschrikkelijke naam van de pedologie, die de kenmerken van de ontwikkeling en het onderwijs van kinderen bestudeert. Het was toen dat de eerste stappen werden genomen op het gebied van het publiceren van schoolkinderen.

Het stalinistische leiderschap beschouwde het echter met iets abnormaals en verstoord door de staat: in 1936 komt het uit «Op pedologische perversies in het systeem van drugsverslaafden».

Voor de komende 30 jaar ging seks slim terug naar niet-bestaan, maar het land had problemen.

Poging nummer 2

In de tuin 60s. In de Verenigde Staten is de beroemde sexy revolutie actief infly: de OVERTON-raamframes kraken op de naden en overzee wordt de norm om te praten over anticonceptie, abortussen en seksuele activiteit van beide geslachten.

De Sovjet-Unie hoort dit alles en neemt een beslissende (volgens de standaarden van het land) Stap: het schoolprogramma bevat opnieuw een cursus «Basisprincipes van Sovjet-familie en gezinsonderwijs».

Het was iets op afstand vergelijkbaar met Semostevet, behalve dat seks van daaruit gesneden was met censors met een schaar.

Noch op de basis van anatomie, noch over anticonceptiva, geen sekshygiëne, heeft het natuurlijk niet verteld — Ja, en leraren het was niet bijzonder interessant.

Het programma duurde tot 1965 op scholen, waarna het naar stof ging in de archieven.

Poging nummer 3

De laatste poging van de socialistische staat om sekseducatie in het schoolprogramma te consolideren, kregen tegenstrijdige beoordelingen.

In de vroege jaren 80 werd discipline geïntroduceerd «Ethiek en psychologie van het gezinsleven». In verschillende regio’s van het land, de verplichting om dergelijke lessen of op klassenbeheerders, of onderwerpleraren te houden.

Maar sommige van de gegroeide kinderen van de jaren 80 herinneren zich allebei uitgenodigde artsen die de middelbare scholieren hebben verteld over de SO’s en de gevaren van een onverantwoordelijke houding tegenover het seksuele leven.

Het is echter duidelijk dat het succes van een dergelijke onderneming de belangrijkste factor niet gaf: professioneel personeel. Psychologen en seksologen in de USSR waren expliciet tekort.

Dus, op de schaal van de staat, heeft het effectiviteitsprogramma duidelijk geen bewoner: ze werden gewoon opgevoed door de harde socialistische morele moraliteit van Marisovna «meisjes — Toekomstige moeders».

Dus de volgende situatie in de ineenstorting van de Unie in het land was: seksueel onderwijs, zoals het niet was, en nee, en seks — Half-Phth Act die onvermijdelijk met elk gebeurt.

Na — De jaren 90 kwam, en het land werd onverwachts geconfronteerd met het feit dat seks voor vele jaren niet alleen de huishoudensnorm is, maar ook deel uitmaakt van de industrie.

Terwijl volwassenen de verbazingwekkende wereld van de handel en het ondernemerschap bestudeerden, probeerden we oneigenlijk om seks te hechten aan alles wat kan worden verkocht, adolescenten bleven overboord en werden ze gedwongen om zelfstandig deel te nemen aan hun seksuele opleiding.

Het voordeel nu hebben ze hier veel meer mogelijkheden dan in de USSR.

Over het en over

De handelaren van de jaren negentig haalden een betrouwbaar verkoopgereedschap in seks, en hij begon overal te verschijnen: in reclame, op de cassettes, tijdschriften en boeken, in films en tv-programma’s.

Volwassenen toonden veel belangstelling voor het onderwerp en kinderen werden hier onvrijwillige getuigen van «Sex Doorbraak» en gestolen stierf voor zichzelf al de nodige (en onnodige) kennis.

Dit gebeurde onbewust, en ongeacht hoe wanhopig ouders hun nakomelingen tegen sekseducatie beschermen, werd omgekeerd effect bereikt: de verboden vrucht, zoals bekend wordt, het wordt alleen zoeter.

Speciaal voor dit materiaal verzamelden we een hele verzameling gênante herinneringen en verhalen van de vroege jeugd: over de eerste ervaring met dating met zo’n fenomeen als seks.

Groeide met kinderen en adolescenten van die jaren vertelden ons hoe ze voor het eerst iets tegenkwamen «Volwassen» en voelde onbekende spanning.

TV

In de jaren 90 en vroege nulcensuur op televisie was niet zo gewelddadig: normaal werd niet alleen beschouwd om in de federale kanaal te schelden, maar ook om kussende meisjes in schoolmeisje kostuums te tonen (ja, dezelfde clip tattoo op het lied «Ik ging gek»).

Televisie is een tiener geworden met een krachtige bron van triggers, die gedwongen werden na te denken over iets volwassens. Muziekclips en films waarin je kunt zien en half genageld (of helemaal naakte naakte) lichamen, de transmissies waarin de problemen van seks werden besproken («Over het», «Sex met anfisa Tsjechisch»).

Bijvoorbeeld de beroemde geanimeerde serie «Totaal spionnen!», Het eerste seizoen waarvan in 2002 uitkwam. Hij praat over de bergkam van drie mooie spyvriendinnen, die aankleden in kleur latex en vecht supercrowers.

De plot van de cartoon is ongecompliceerd, maar elke serie werd gelachen door zeer interessante details, die zelfs aandacht aan de leeftijd hebben betaald.

Laten we beginnen met het feit dat de meisjes werden onderworpen aan constante bindingen en precipitaties, toen werden ze iets uitgestort, vermomd als schoolmeisjes en dienstmeisjes enzovoort.

Veel mensen zijn het erover eens dat bij alle tv-programma’s van Children op Superherochiki «Totale specerij» — De meest sexy.

Kussensboeken

Zijn hoogtijdagen tot het begin van nul bereikte het genre van de Boulevard Roman: elke grafan zou geld kunnen verdienen door een ander verhaal over de dienaar Huanita te schrijven, die zich aan passie met zich gaf «jade rod» Zijn werkgever Juan.

Dit alles ging gepaard met kleurrijke illustraties met gespierde Maleans en semi-genagelde conventionele schoonheden in provocerende poses — Soms fascineerden deze illustraties kinderen.

«Ik herinner me heel goed dat mijn grootmoeder een hele collectie boeken had Beatris klein in heldere veelkleurige hoezen. Namen waren volledig idiotisch zoals «Slaven passie», «Heks», «Geheim plezier». Dan leek het de top van het verbod en onfatsoenlijk. In het geheim van de grootmoeder keek ik naar deze dekens: ik vond vooral de een, waar een man een vrouw in haar diepe halslijn kust. Horror als schaamte was, maar erg spannend».

Soms hadden volwassenen zelf seksueel onderwijs nodig, dus boeken werden geproduceerd voor degenen die al praktisch kunnen maken en vervelende fouten willen voorkomen. In 1990, bijvoorbeeld het boek van de Sovjet-auteur met de pratende achternaam van Nobsev — «Seks. Weekdagen van het gezinsleven. Handleiding voor jonggehuwden».

Blijkbaar stapte dit boek in de handen van onze volgende heldin:

«Masturbatie leerde zich op een vrij vroege leeftijd en bijgedragen aan dit Sovjet-handleiding voor jonggehuwden voor sekssleven (dunne zwarte brochure). Ouders — door nalatigheid, natuurlijk, — bewaard het in open toegang. Er waren ongecompliceerde illustraties met houdingen en beschrijving van het proces, met de uitleg van het verkregen resultaat. Onder de indruk».

Papa tijdschriften

Binnenlandse pers van nul en negentig — Dit is een apart type marginale kunst. Gevoelrechtvaardigheid, uitgevers zaten vast in al het graf, en om hun tijdschriften te verkopen, ze waren niet verlegen om hun erotica in zo’n mate te vullen dat het soms allerlei grenzen heen gooide.

Volwassenen kochten soortgelijke producten voor zichzelf en gegroeide kinderen ontdekten haar en kenden hun lichaam.

«Ik herinnerde me hoe ik een paar portraights stiefvader onder het tapijt in het toilet vond. Deze waren klassiek «Snelheidsinformatie» En dergelijke. Er waren verschillende scènes daar, en ze kregen de vulgaire beschrijvingen van copywriters die voor eten werkten. Ik herinnerde me een ding: het meisje ontmoette ergens in het landschap een verlaten plant, of gewoon een oud gebouw twee jongens die voor het eerst een blowjob maakten, en toen zei het type tot de uitdrukking: «Heerlijk, klim, je hebt tijd om me te passeren». Zou de auteur de auteur van dit vers verlegen, maar nadat het zou worden geroken, weet je nooit wat».

Er waren jeugdmagazines die bezig waren met sekseducatie. Op hun eigen manier, maar verloofd.

Bijvoorbeeld onvergelijkbaar «Hooligan» Ik herinner me niet alleen met matery-krantenkoppen, maar ook de graafgraden van vulgariteit. Alles wordt duidelijk door alleen krantenkoppen: «Seks met niet-residentiële objecten», «Hentai je manga — Geschiedenis van Japanse foto’s», «Auto’s voor seks» En andere prachtige artikelen, evenals illustraties voor hen lieten jonge milleniala’s toe om een ​​beetje meer te leren over seksleven. Laat niet van een wetenschappelijk oogpunt, maar nog steeds beter dan niets.

Mysterieuze cassettes

Aparte geschiedenis — Dit is de pornografie-industrie, die in de jaren negentig in ons land is ontstaan.

De productie en verkoop van XXX-inhoud in ons land ontwikkelde zich zeer snel: in elke kraam met VHS was het mogelijk om een ​​cassette te kopen «Voor volwassenen», En in heel veel geteelde kinderen van die jaren zijn er herinneringen aan die noodzakelijke «Ouderlijk cassette», die willekeurig werd gevonden of opzettelijk doorgegeven.

Vaak de jonge en impressionele geest genoeg van de hoes alleen:

«De ouders hadden een VHS-cassette: of de film of de serie — «Veter». Er waren prachtig mooie vrouwen op twee covers: de ene was eerder en toonde haar mooie borst, een ander stond, en wierp me prachtige buit. Eigenlijk rukte ik op deze covers, omdat we niets hadden, maar er was nog geen internet. Wat was mijn teleurstelling toen ik deze filmische creatie voor het eerst gaf: geen enkele

erectie tabletten

naakte tieten op kamagra online 4 uur chron!»

Speciale producten

Erotische producten bestonden te allen tijde.

Met de komst van de camera in de 19e eeuw begon de populariteit te winnen «Erotische kaarten»: Foto’s van dames in sommige palsingen genoten wild populair bij studenten die ze in het geheim bij elkaar zijn gereden.

In de Sovjet-Unie zoals «Afgifte» ging ook hand. Vóór de jaren negentig werd dit fenomeen herboren in de beroemde erotische speelkaarten en kauwen «onfatsoenlijk» Inserts:

«Mijn vriend had kaarten met baby’s. We verborgen ze onder een enorm vat op het grondgebied van de ketelzaal, waar ze door de garages waren gesloten. Op een van de kaarten was er een vrouw met een ideaal, naar mijn mening, vagina. Dus, zodra we daar klommen om weer op te staan ​​op de blote vrouwelijke Tel, en, enthousiast, vroeg ik mijn vriend om een ​​tijdje met pensioen te gaan, zodat alleen op die zeer perfecte vagina scheen. En ik deed het. Ik was ongeveer 12 jaar oud».

In plaats van pre-school

Tot op heden blijft seksuele opleiding van jongeren nog steeds uiterst voorzichtig met hun ouders: te veel de erfenis van de Sovjet-mentaliteit.

In tegenstelling tot de jaren negentig is echter op grote schaal toegang niet alleen materialen van internet, maar ook nuttige literatuur , die de tiener zo goed mogelijk verklaart dat hij moet weten over seks.

En het is de moeite waard om een ​​eenvoudigste waarheid te onthouden: als je op tijd niet naar seksuele opleiding komt, komt het bij jou. En consequenties kunnen het meest anders zijn — van onschadelijk en gewoon ongemakkelijk tot betreurenswaardig.